The Wheelchair Blues Project (B) tiltle: Let's Roll music: Blues release date: october 06, 2020 label: independent info artist: The Wheelchair Blues Project © Rootsville 2020

"The Wheelchair Blues Project" is een ode aan alle mensen die door het leven rollen en gefrustreerd raken in een niet-aangepaste wereld. Laten we eerlijk zijn: het is niet altijd een leven op soepele wielen. Wat voor velen duidelijk is, kost vaak meer tijd, energie en wilskracht. Maar rolstoelgebruikers zijn vechters (en dat geldt ook voor alle mensen met een handicap)! Humor en doorzettingsvermogen drijven iemand vooruit. Hopelijk laat dit project dat zien. Een aantal muzikanten, songwriters en artiesten werden uitgedaagd om in deze rollende wereld te duiken om hun eigen ideeën, visies en inspiraties over het onderwerp te geven. Niet alle liedjes hoeven over liefde te gaan en rollen gaat niet alleen over mobiliteit. Wat het werd, werd de rolstoelblues!

Het initiatief komt van Lies Demeyer die werd geboren met "Arthrogryposis Multiplex Congenita", iemand die jaren haar plan wist te trekken op krukken maar uiteindelijk toch ook beroep moest doen op een "wheelchair". Net als de uit mijn streek, meer dan bekende atlete, Marieke "Wielemie" Vervoort (1979-2019) die helaas vorig jaar koos voor de harde realiteit van euthanasie is ook deze Lies Demeyer een vechter en besloot daarom dat deze akelige ziekte AMC haar niet zou klein krijgen. Als muziekliefhebber pur sang wil ze de huiskamerconcerten beleven op haar eigen intense manier.

Zelf een nummer componeren dat zit er nog in zoals je op deze "Let's Roll" kan horen met haar eigen original "Rollen" en "Slowly But Surely" welke een collaboratie is tussen haarzelf en Bad Temper Joe & Fernant Zeste. Voor een gans album vroeg ze dan maar assistentie aan enkele nationale en internationale singer-songwriters uit diverse genres en het resultaat is er eentje om "U" tegen te zeggen. Namen als Fernant Zeste, Bad Temper Joe, JD Fox, Broke Ass Benny, Bruno Deneckere, Rianto Delrue, Timothy Van de Gejuchte en Lieven Tavernier waren bereid om mee te werken om zichzelf zo muzikaal in de wereld van rolstoelen te kunnen inleven. Het project telt 11 nummers en is te verkrijgen als volwaardige album bij Lies Demeyer (mails: Lies DeMeyer of WCBP2020).

Het album opent met een nummer van "Bad Temper Joe", iemand die onze bluesliefhebbers wel kennen door zijn solo en/of bluesconcerten met buddy "Fernant Zeste". Bad Temper Joe is een Duitse muzikant en gitarist. Hij speelt een Weissenborn-gitaar. Hij heeft sinds 2014 acht studioalbums uitgebracht en was de enige Europese finalist van de International Blues Challenge 2020 in Memphis, Tennessee.

photo Bad Temper Joe © Rootsville

"Bad Temper Joe" zijn bijlage draagt zelf bij tot 2 nummers. Na de akoestische shuffle is er met "Life On Wheels" er ook het later volgende "Take The Good (Along With The Bad)" en zo bevinden we ons midden in de Delta blues. Het tweede nummer is er eentje met howlin' slide maar met die donkere klankkleur en intensiteit waar we bad Temper Joe als blues liefhebber van kennen.

JD Fox is de artiestennaam voor Jan De Vos en is ook bekend als de drummer van "The Machines" en de rockband "Derek & The Dirt". Later in zijn carrière proefde hij ook van de Amerikaanse rootsmuziek bij "Paris Texas". Net als hij genoeg leek te hebben van de muziek business kwam hij in contact met Spooner Oldham en kwam zo te verzeilen bij "Sunset Travellers", één van de betere Nederlandse rootsbands. In 2016 bracht hij een album uit als ode aan Muscle Shoals-legende Donnie Fritts waarna hij met "The Velvet Street" de ingeslagen weg van rootsmuziek bleef aanhouden.

Met zijn bijdrage krijgen we van JD Fox "Where's A Will There's A Way" een nummer dat ergens het midden houdt tussen blues en de American roots music. Het nummer is een beleving van de afgeleefde stem van Jan en swampy slide.

photo Bad Temper Joe & Fernant Zeste © Rootsville

Samen met de brothers Bad Temper Joe en Fernant Zeste brengt Lies De Meyer dan haar "Slowly But Surely". Met haar intieme en breekbare klankkleur weet Lies met deze Americana beauty je onmiddelijk bij de strot te pakken. In het straatje van Bad Temper Joe en Fernant Zeste vinden we ook "Broke Ass Benny". Deze Gentenaar die zich meestal zelf weet te begeleiden op gitaar en lapsteel leverde als bijdrage de wel zeer controversieel tellin' bluessong "Push".

photo Bruno Deneckere © Rootsville

We nemen dan een stap richting de Gentse "Master of Americana". Bruno Deneckere, ook een echte strop, is alom gekend voor zijn meesterlijk en inhoudelijke teksten en met zijn bijdrage hier op deze "Let's Roll" is dit niet anders. Van Bruno krijgen we het mooie en goed aanvoelende "Putting The Wheels In Motion". Bruno is ook lid van die bijzondere "Infamous Roots Rielemans Family" met als familieleden ook Pascale Michiels, Kathleen Vandenhoudt, Nils De Caster en Luiz Marquez. Een nummer waarbij je het voelt...rollen.

Un ami musique van zowel Bruno Deneckere als Nils de Caster is zonder meer de Gentenaar Lieven Tavernier. Het gebeurde voor Lieven allemaal met "The Pink Flowers" van Bruno en Nils die achteraf ook zo zijn begeleidingsband werd. Lieven is onder de Belgische singer-songwriters ook een begrip geworden tijdens de jaren. Dacht je dat de "Fanfare van Honger en Dorst" van Jan De Wilde is, noppes dit iconische nummer uit de kleinkunst is van de hand van Lieven waarna er nog wel zouden volgen.

photo Lieven Tavernier © Anja Cleemput (Rootsville)

Ergens tussen het verdwalen bij Bob Dylan en Reinhardt Mey schreef Lieven voor dit project het nummer "Geen Mens Op Straat Die Het Beseft", een soort van opportunistische kleinkunst. Een quasi letterlijk beschrijving van hoe en waar je de "wheelchair" kan tegenkomen.

Tijd dan voor de inbreng van Fernant Zeste. Sinds hij met muziek in aanraking kwam werd voor Fernant blues zijn leidend pad. Zo kwam hij ook al vroeg op zijn crossroad naar de Leie Delta van Gent. Alvorens zich volledig op de muziek te storten startte hij ook een theatergezelschap. Nu toert Fernant Zeste doorheen Europa met zijn metgezel, zijn gitaar.

photo Fernant Zeste © Rootsville

Zijn inbreng met Wheelchair Blues #8" resulteerde uiteindelijk ook tot de titeltrack van dit album. Verwacht nu niet meteen een swingend nummer maar wel een ingetogen en naar de 21th century reikend bluesnummer. Hierna gaat Fernant een samenwerking aan met Timothy Van de Gejuchte aka TIMO op het nummer "Ze Loopt Op Wieltjes". Timo is een kleinkunstenaar uit het Antwerpse die zich zo maar komt mengen tussen het tot hiertoe Gentse geweld. Een nummer dat misschien wel als autobiografisch mag worden aanzien voor Lies Demeyer.

Met "Take The Good (Along With Bad)" krijgen we nogmaals Bad Temper Joe te horen, nu eerder als story-tellende singer-songwriter. De volgende inbreng is van Rianto Delrue met "Most Everywhere". Hij begon zijn muzikale reis in 2006, toen hij amper 15 was. Zijn nummer huist ergens tussen de Americana en blues. Zijn muze voor het schrijven van songs vond hij bij namen als Van Zandt en Warren Zevon. Een rasechte troubadour met raakpunten in blues en heel wat slide en dus thuis op deze "Let's Roll".

Zichzelf begeleidend op de black & white keys krijgen we dan van Lies Demeyer "Rollen" die met dit nummer nogmaals statement komt te maken voor de talrijke gebreken waarmee rolstoelpatiënten in het dagdagelijkse leven te kampen krijgen. Keep Rollin' Lies, Let's Roll!

tracks:

01 Life On Wheels (Bad Temper Joe)
02 Where's A Will There's A Way (JD Fox)
03 Slowly But Surely (Lies Demeyer, Bad Temper Joe & Fernant Zeste)
04 Push (Broke Ass Benny)
05 Putting The Wheels In Motion (Bruno Deneckere)
06 Geen Mens Op Straat Die Het Beseft (Lieven Tavernier)
07 Wheelchair Blues #8 (Let's Roll)(Fernant Zeste)
08 Ze Loopt Op Wieltjes (Timo & Fernant Zeste)
09 Take The Good (Along With Bad)
10 Most Everywhere (Rianto Delrue)
11 Rollen